-
1 zd|jąć
pf — zd|ejmować impf (zdejmę, zdjęła, zdjęli — zdejmuję) vt 1. (wziąć) to take [książkę, szklankę]; (usunąć) to remove [folię, osłonę]- zdjąć coś z półki to take sth off a shelf- zdjąć kogoś z drzewa to get sb down from a tree- zdjąć nogi z krzesła/ze stołu to get a. take one’s feet off a chair/table- zdjąć skórkę z banana to remove the skin from a banana- zdjąć skórkę z pomidora to skin a tomato- zdjąć komuś gips z ręki to remove the plaster from a. take the plaster off sb’s hand- dzisiaj zdejmują mi gips I’m having the plaster removed a. taken off today- zdjąć komuś szwy to remove sb’s stitches- nie zdejmował z niej wzroku he never took his eyes off her2. (z siebie) to take [sth] off, to take off [płaszcz, buty, kapelusz]- zdjąć mundur przen. to leave the army- zdjąć sutannę przen. to leave the church, to abandon the cloth3. (uwolnić) to take [sth] off [obowiązek, odpowiedzialność]- zdjąć z kogoś ciężar to take a burden off sb- zdjąć z kogoś winę to free sb from guilt- zdjąć z kogoś podejrzenie to clear sb of suspicion4. (unieważnić) to lift [ograniczenia, zakaz]- zdjąć punkt z porządku obrad to remove an item from the agenda- zdjąć sztukę z afisza to take off a play- zdjąć artykuł/wywiad [cenzura, cenzor] to ban an article/interview5. (odwołać) to remove [osobę]- zdjąć kogoś ze stanowiska to remove sb from their position- zdjąć warty to call off the sentries6. książk. (opanować) [strach, niepokój] to overcome [osobę]- zdjął go smutek he was overcome by sadness- uciekł, zdjęty przerażeniem he ran away, overcome by fear7. pot. (zrobić zdjęcie) to take a picture of [osobę, przedmiot]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zd|jąć
См. также в других словарях:
zdjąć — dk Xc, zdejmę, zdejmiesz, zdejmij, zdjął, zdjęła, zdjęli, zdjęty, zdjąwszy zdejmować ndk IV, zdjąćmuję, zdjąćmujesz, zdjąćmuj, zdjąćował, zdjąćowany 1. «ściągnąć, zsunąć coś co jest nałożone na coś, na kogoś (zwykle ubranie, obuwie),… … Słownik języka polskiego
zdjąć z afisza — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestać grać sztukę, operę itd., przestać wyświetlać film : {{/stl 7}}{{stl 10}}Film został zdjęty z afisza. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sztuka — ż III, CMs. sztukauce; lm D. sztukauk 1. «dziedzina ludzkiej działalności artystycznej, wyróżniana ze względu na związane z nią wartości estetyczne (zwłaszcza piękno); jej wytwory stanowią trwały dorobek kultury» Sztuka współczesna, barokowa,… … Słownik języka polskiego
scena — ż IV, CMs. scenanie; lm D. scen 1. «część budowli teatralnej będąca miejscem gry aktorów, składająca się z przestrzeni widocznej dla publiczności i z ukrytych urządzeń teatralnych» Duża, kameralna, mała scena. Scena teatralna. Wejść na scenę,… … Słownik języka polskiego
afisz — 1. Wejść, trafić na afisz; utrzymać się na afiszu; znaleźć się na afiszu; nie schodzić z afisza; wrócić na afisz «o sztuce, filmie itp.: być wystawionym, wystawianym na scenie, wyświetlanym, granym»: Glińska reżyseruje dopiero od czterech lat. W… … Słownik frazeologiczny
afisz — m II, D. a; lm M. e, D. ów «ogłoszenie, zwykle drukowane, umieszczane w miejscach widocznych, powiadamiające o imprezie publicznej lub mające charakter reklamowy; plakat» Afisz cyrkowy, teatralny. Afisz okolicznościowy. Kolorowy afisz. Rozklejacz … Słownik języka polskiego